How can you not wet your shoes when you walk along the river

Kunst is volgens Baoyang Zhao bedoeld om het moment vast te leggen waarop een handgemaakte taart diens tong raakt, wanneer de wind, die het felle zonlicht draagt, diens gordijn raakt met roze bloemenprints. De ontmoetingen via diens ogen of neus, of de hoorzittingen die het lichaam binnendringen, genereren een zintuiglijke of emotionele ervaring. De complexe ervaring kan starten vanuit een eenvoudig scenario met een specifieke geur, licht of geluid. Zhao begint diens sculptuur met elementen uit dit eenvoudige scenario om te onderzoeken hoe het kan worden uitgesproken door de sculpturale taal. Gecombineerd met de materiaalkeuze zorgt het voor een lichamelijke ervaring waaruit een diepere en complexere expressie kan worden opgeroepen. Zhao begint diens sculptuur met een lichaamservaring en ontvangt deze via diens lichaamservaring. In die zin is diens lichaam de context.

Over de expositie in EXboot:
Hoe kun je je schoenen niet nat maken als je langs de rivier loopt? Dit project gaat over het lichamelijk genot met de afwezigheid van het lichaam. Baoyang Zhao onderzoekt dit onderwerp vanuit de context van diens ervaring als non-binair persoon. De liminaliteit van diens lichaam sluit aan bij de sleutelervaring met plezier, die zich alleen op de grens van land en water, verwennerij en beperking bevindt. We horen het gefluister van het plezier onder water, terwijl we weten dat het land is waar we op kunnen staan. We maken onze schoenen nat. We blijven hangen en lopen langs de rivier. Maar wat zal er nat zijn als een geest langs de rivier drijft? Wat blijft er over als het lichaam ontbreekt?

Instagram Baoyang Zhao